太子种种呵责其身诸过咎已,又发誓言:“今我以肉血救彼饿虎。余舍利骨,我父母后时必为起塔,令一切众生身诸病苦、宿罪因缘、汤药针灸不得差者,来我塔处至心供养,随病轻重不过百日必得除愈。若实不虚者,诸天降雨香华。”诸天应声雨曼陀罗华,地皆振动。 太子即解鹿皮之衣以缠头目,合手投身虎前。于是虎母得食菩萨肉,母子俱活。时崖头诸人下向望视,见太子为虎所啖,骨肉狼藉,悲号大叫声动山中。或有捶胸自扑宛转卧地,或有禅思,或有叩头忏悔太子。 尔时首陀会诸天,及天帝释、四天王等,日月诸天数千万众,皆发无上菩提之心,作倡伎乐、烧香散华、曼陀罗华供养太子。而唱是言:“善哉摩诃萨埵!从是不久当坐道场。”如是三唱已各还天宫。五百仙人皆发无上正真道意,神仙大师得无生忍。 王及夫人明日遣使赍持饮食上山饷太子,到常住石室,唯见卧具、鹿皮衣。伞盖、钵盂锡杖、水瓶澡罐悉在室中,不见太子。周遍问人无有应者。唯见仙人十十五五相向啼泣到大师所。唯见仙师以手拄颊,涕泪满目呻吟而坐,周匝推问无有应对。使者怖惧即以饮食施诸仙士,走还白夫人具说上事。 夫人曰:“不见我子,见诸仙不?”答曰:“但见仙士十十五五相向泣涕。” 夫人曰:“祸哉吾子死矣!”捶胸大叫奔走诣王。王闻是已从床而落迷不知人。群臣万众来集王侧,叩头谏曰:“太子在山,未审虚实,何为哀恸。愿王小息。” 于是王及夫人、后妃婇女、臣佐吏民,褰(qiān)裳徒跣(xiǎn)奔走上山。尔时富兰长者亦逆来告王曰:“太子昨日投身岩下,以肉饴虎。今唯余骨狼藉在地。”于是长者,即引导王到太子尸处。 王及夫人、后妃婇女、群臣吏民举声悲哭,振动山谷。王与夫人伏太子尸上,心肝断绝闷不识人。妃前扶头理太子发,心肝摧碎,啼哭声<言*害>,曰:“一何薄命,生亡我尊!今日永绝不复得见。宁使我身碎如尘粉,不令我天奄忽如今。太子已死,我用活为?” 时群臣白王:“太子布施,誓度群生,无常杀鬼所侵夺也,及未臭烂,宜设供养。”即收骸骨出山谷口,于平坦地,积栴檀香薪及种种香木,诸香苏油,缯盖幢幡以用阇维太子。收取舍利以宝器盛之,即于其中起七宝塔。种种宝物而庄挍之。其塔四面纵广十里,列种种华果、流泉浴池端严净洁。王常令四部伎人昼夜供养、娱乐此塔。 佛告阿难:“时太子者我身是;时父王者即今我父阅头檀是;时夫人者母摩耶是;尔时后妃者今瞿夷是;时大臣阇耶者阿难是;尔时山上神仙大师者弥勒是也;裴提舍王者难陀是也;时婆罗门者罗云是也。弥勒菩萨从昔已来常是我师,以吾布施不惜身命救众生故,超越师前悬挍九劫,今致得佛济度无极。” 佛说是时,天龙及人八万四千皆发无上平等道意,八千比丘漏尽结解得应真道。王与群臣天龙鬼神闻佛所说,皆大欢喜,礼佛而去。 尔时国王闻佛说已,即于是处起立大塔,名为菩萨投身饿虎塔,今现在。塔东面山下有僧房讲堂精舍,常有五千众僧四事供养法盛。尔时见诸国中有人癞病及颠狂聋盲、手脚躃(bì)跛及种种疾病,悉来就此塔,烧香然灯、香埿涂地、修治扫洒并叩头忏悔,百病皆愈。前来差者便去,后来辄尔,常有百余人。不问贵贱皆尔,终无绝时。 |